Dzieło Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa

Komunikat Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa

Czcigodni Kapłani, Umiłowani w Chrystusie Koordynatorzy i Członkowie DNNUJ

Dzieło Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa zaprasza na Dzień Skupienia, który odbędzie się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Ełku dnia 23 kwietnia 2022 r. i będzie jednocześnie włączeniem się w dzień Nowenny przed uroczystością Bożego Miłosierdzia. W imieniu Kierownictwa zapraszam wszystkich Kapłanów, Opiekunów, Koordynatorów oraz członków Dzieła na wspólną modlitwę.

Plan Dnia Skupienia:

1. Czas Wielkiego Postu i tegoroczne Święta Wielkanocne przeżywamy w obliczu wojny na Ukrainie. Uczestniczyliśmy w zawierzeniu Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi. Prosimy Jezusa Chrystusa Księcia Pokoju o dar pokoju na Wschodzie, w naszej Ojczyźnie, Europie i na świecie oraz modlimy się o łaskę nawrócenia dla tych, którzy wywołali tę niesprawiedliwą wojnę i o pokojowe jej zakończenie.

W obliczu wojny na Ukrainie i zagrożenia pokoju zadajemy pytanie, które św. Jan Paweł II zadał po zamordowaniu abpa Salvadoru Oscara Romero, dzisiaj świętego: „Dokąd, dokąd pędzi świat?” W tych słowach jest wstrząs i oburzenie, żal i rozpacz z powodu wojny, zabijania niewinnych ludzi i wypędzania ich z własnego kraju. Ta sytuacja pokazuje, dokąd zmierza świat, kiedy dominuje żądza władzy, odrzucenia Boga, miłości bliźniego i sprawiedliwości.

Mane nobiscum, Domine! Zostań z nami, Panie
(Łk 24,29).

Na czas zbliżających się świąt paschalnych pragniemy złożyć życzenia i przekazać Orędzie wielkanocne "Urbi et orbi" św. Jana Pawła II z 2005r. Słowa Papieża są wciąż aktualne, mimo że wybrzmiały tak niedawno:

Pierwszego dnia po szabacie - tego dnia, w którym wydarzyła się rzecz niewiarygodna - tymi słowami uczniowie z Emaus zapraszali tajemniczego Wędrowca, by pozostał z nimi, bo słońce chyliło się już ku zachodowi. Chrystus zmartwychwstał, zgodnie z obietnicą, lecz oni jeszcze o tym nie wiedzieli. Niemniej słowa, które słyszeli w drodze z ust Wędrowca coraz bardziej rozpalały ich serca. Dlatego prosili Go: „Zostań z nami”. Później, gdy siedzieli przy stole podczas wieczerzy, rozpoznali Go przy „łamaniu chleba”. A On zaraz potem zniknął. Pozostał im przełamany chleb, a w sercach słodycz Jego słów.