formacja

  • 2016 czerwiec: Spowiadaj się i nawracaj

    Każdy człowiek wystawiony jest na pokusy, zmieniają się jedynie jej forma i przedmiot, a także intensywność i częstotliwość. Bóg dopuszcza kuszenie dla zahartowania duszy i pobudza do czujności („moc w słabości się doskonali” – 2 Kor 12,9). Biblijne opisy kuszenia pozwalają ustalić pewne etapy pokusy:
  • 2016 kwiecień: Kim dla ciebie jest Jezus Chrystus?

    Jezus stając się prawdziwym człowiekiem, pozwolił nam zbliżyć się do naszego bycia człowiekiem. Kim Jezus jest dla mnie? Wielu poprawnie powie, że jest Bogiem, który przyszedł na świat, głosił Dobrą Nowinę, uzdrawiał, umarł na krzyżu, zmartwychwstał, zesłał Ducha Świętego na Kościół. Inni mówią, że jest Drogą, Prawdą, Życiem, Przyjacielem, Dobrym Pasterzem. Kim jesteś dla mnie i mojego życia?
  • 2016 lipiec

    Rozważanie biblijne

    18 lipca – poniedziałek XVI tygodnia zwykłego

    Znaki

    Człowiek bardzo często nie zna umiaru w wyrażaniu swoich pragnień albo chęci zbierania dowodów. Pod tym względem bywa nawet przewrotny i wydaje się, że w tej przewrotności czasami również nie zna umiaru ani granic. Widać to w Ewangelii. Ci, którzy codzienne badali święte księgi, a więc uczeni w Piśmie i faryzeusze, proszą Jezusa o znak. Widocznie za mało jeszcze było wskrzeszeń, uzdrowień i innych cudów (do tego fragmentu w Ewangelii Mateusza jest ich łącznie jedenaście). Za słabe było także nauczenie, by w Jezusie móc ujrzeć obiecanego Mesjasza. Potrzeba jeszcze znaku. To znaczy czego dokładnie? Czy w tym żądaniu nie było przewrotności? A czy nam wystarczą słowa Ewangelii jako znak czy też wołamy o kolejny?
  • 2016 listopad: Miej nadzieję

    Dzięki cnocie nadziei pragniemy jako naszego największego szczęścia Królestwa Niebieskiego i życia wiecznego. Jednocześnie pokładamy ufność w obietnicach Chrystusa, nie opierając się na własnych siłach, a na pomocy i łasce Ducha Świętego, którego posyła nam Bóg, by umacniać w nas tę nadzieję będąca motorem do działania (KKK). Nadzieja dotyczy nie tylko spraw materialnych, ale przede wszystkim zbawienia. Nadzieja uczy nas wytrwałości do końca, daje pewność, że do śmierci możemy iść dobrą drogą na spotkanie z Ojcem miłosiernym, niosąc w sercu wiarę i miłość.
  • 2016 luty: Poznawaj Boga i doświadczaj Jego miłosierdzia

    W naszym codziennym życiu i formacji musimy nie tylko poznawać siebie, ale przede wszystkim coraz lepiej poznawać Boga. Bóg stwarza wszystko z miłości i cokolwiek istnieje jest Jego darem. Czy staram się dostrzegać te dary i wykorzystywać na chwałę Bogu i dobroci ludzi, a może zachowuje je tylko dla siebie lub zakopuje przed innymi. Bóg wzywa nas do współtworzenia świata, byśmy Go naśladowali wykazując kreatywność, twórczość i otwartość na innych. Ciemną stroną życia i nędzą duchową jest słabość i grzech człowieka. Boże miłosierdzie jest nieskończone, które nikogo nie potępia dlatego winniśmy nieustannie prosić Boga o miłosierdzie. Jan Paweł II przypominał że wobec wielorakiego zła, jakie ciąży nad ludzkością i jakie jej zagraża, Kościół nie może zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie Boga. Dlatego obok uczynków miłosierdzia ważne jest abyśmy zrozumieli potrzebę modlitwy o miłosierdzie i przypominali o tym innym osobom. Wobec naszych słabości i częstego zagubienia w dzisiejszym świecie potrzebujemy Bożego miłosierdzia, które idzie z nami z pokolenia na pokolenie obejmując nas, nasze rodziny i codzienne sprawy.
  • 2016 maj: Módl się

    Każdy z nas modli się na różny sposób w domu, pracy, podróży, Kościele. Chcemy zapytać o modlitwę osobistą, jak ona wygląda, czy jest szczerą rozmową z Bogiem, czy nie jest spłycona lub wyklepaniem pewnych formuł? Czy jest to rzeczywiście modlitwa, w której rozmawiam z Bogiem o swoich sprawach, czy oddaje Mu chwałę, czy potrafię dziękować, przepraszać i uwielbiać za to, że mnie miłuje? Ważne jest aby w modlitwie, która ma być wpleciona w naszą codzienność, były obecne cztery elementy: dziękczynienie, uwielbienie, przebłaganie (przeproszenie) i prośba. Obok naszego codziennego pacierza nie możemy zapomnieć by w ciągu dnia przez kilka minut pobyć z Bogiem w ciszy, by wyrazić co czuje serce i co przeżywam w danym momencie. W modlitwie ważna jest wytrwałość nawet jeśli to będą krótkie akty strzeliste (np.. dziękuję Jezu za nowy dzień, rodzinę, bądź uwielbiony itp.). Jezus zachęcał uczniów, by modlili się nieustannie i obiecuje, że kto prosi w imię Jego otrzymuje. Inne elementy modlitwy to:
  • 2016 marzec: Słuchaj Boga i pełnij Jego wolę

    Słowo Boże to słowo miłosierdzia, to nasz pokarm i nasza inspiracja. Bóg wypowiedział siebie w Słowie Bożym i w tym Słowie zawarł też przykazanie miłości. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina: „Bóg, zstępując w swej dobroci, by objawić się ludziom, przemawia do nich ludzkimi słowami: Słowa Boże, wyrażone językami ludzkimi, upodobniły się do mowy ludzkiej, jak niegdyś Słowo Ojca Przedwiecznego, przyjąwszy słabe ciało ludzkie, upodobniło się do ludzi” (nr 101). Dobroć Boga wyraża się w tym, że daje nam swoje Słowo pełne dobroci, miłości, mądrości i miłosierdzia. Bóg dociera do człowieka ze swoim Słowem w różny sposób.
  • 2016 październik: Ciesz się z tego co robisz

    W Piśmie Świętym czytamy, że radość jest owocem Ducha Świętego, więc jeśli ktoś ma w sobie Ducha Świętego, to mimo różnych zmartwień i problemów życia, będzie w głębi serca odczuwał radość. Boża radość rodzi się z Jego miłości miłosiernej. Im więcej miłości, tym więcej radości. W tym miesiącu wzorem radości jest Maryja, którą przyjęła Syna Bożego. Źródłem Jej radości była też pokora i ufność, dzięki której podejmuje służbę z wielką radością. To co człowiek czyni ma podobać się przede wszystkim Bogu, szczególnie w małych rzeczach. Matka Teresa z Kalkuty czyniła małe rzeczy, w które wkładała maksymalnie dużo miłości. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus mówiła, że Jezus nie domaga się wielkich czynów, lecz jedynie tego by zdać się na Niego i być wdzięcznym.

    Święty Paweł mówił, że radosnego dawcę miłuje Bóg (2 Kor). Bóg miłuje w nas najbardziej to, co przypomina Mu Jego Syna i co jest w nas z Jego Ducha. Miłość Boga do nas pieczętuje wszystkie nasze dobre czyny, wyrównuje ich braki i sprawia, że nie musimy się martwić, czy Bóg jest z nas zadowolony. Jeśli nasze „dawanie” jest przez Niego miłowane, to Jego miłość, która jest wieczna sprawia, że również nasze czyny mają wartość wieczną.
  • 2016 sierpień

    Rozważanie biblijne

    15 sierpnia – poniedziałek – Uroczystość Wniebowzięcia NMP

    Dziękować Bogu jak Maryja

    Maryja nazywa siebie błogosławioną, to jest szczęśliwą. A kim są błogosławieni-szczęśliwi w nauczaniu Jezusa? To ubodzy w duchu, płaczący, czystego serca, miłosierni, czyniący pokój. Ich Chrystus nazywa szczęśliwymi. W ludzkim rozumieniu jest to dalekie od szczęścia, ale Jezus zapewnia, że będą oni szczęśliwi, ponieważ otrzymają na wieki te dobra, których są pozbawieni. Życie Maryi jest życiem ubogich w duchu, cichych, miłosiernych i czystego serca. Człowiek szczęśliwy pragnie doznawaną radość rozgłaszać. Dlatego Maryja wyśpiewuje swoje radosne Magnificat. Dziękuje Ona w ten sposób Bogu, a jednocześnie pokazuje nam wszystkim, jak powinniśmy to czynić. Każdy z nas ma za co dziękować Bogu.
  • 2016 styczeń: Bądź człowiekiem i z człowiekiem

    Posługa miłości, do której wszyscy jesteśmy wezwani na mocy sakramentu chrztu świętego jest skierowana do człowieka w jego różnych potrzebach. Musimy pamiętać, że człowiek jest jednością ciała i duszy. Ciało jest tymczasowe, śmiertelne, natomiast dusza jest nieśmiertelna i w niej mieści się ślad Boga w człowieku, dzięki temu podkreślona jest godność ludzka jako godność dziecka Bożego. Patrząc na każdego człowieka dostrzegamy jego potrzeby nie tylko fizjologiczne, emocjonalne, materialne ale i duchowe. Żeby zbliżyć się do człowieka, poznać go i udzielić mu posługi miłości trzeba uczynić co najmniej cztery kroki.
  • 2016 wrzesień: Ucz się cierpieć dla innych

    W tajemnicy krzyża Jezus okazał największą miłość całej ludzkości. Posługa miłości często wiąże się z cierpieniem i trudem. Czyniąc dobro możemy spotkać się z krytyką, dlatego trzeba wielkiej cierpliwości i łaskawości. Krzyża Chrystusowego nie da się zrozumieć, można go przyjąć i pokochać. Z Chrystusem możemy wejść w tajemnicę krzyża by odnaleźć sens cierpienia. Przyjęcie cierpienia i ofiarowania go za innych ludzi jest zjednoczeniem z cierpieniem Chrystusa Ukrzyżowanego. Uczestnicząc z Chrystusem w Jego krzyżu, pracujemy jednocześnie dla Jego chwały, pracujemy i ofiarujemy jednocześnie dal Jego Królestwa, a ostatecznie przez to stajemy się godni wejścia do Jego chwały, tak jak On wszedł do chwały Zmartwychwstania. W naszym cierpieniu Chrystus chce objawić swoją moc, która odsłania się w naszej słabości. Jeśli nauczymy się patrzeć na cierpienie w świetle wiary, to będziemy umieli być apostołami tej wiary pośród ludzi cierpiących, do których jesteśmy posłani.
  • 2017 czerwiec: Nadstawić drugi policzek
    19 czerwca - poniedziałek XI tygodnia zwykłego, rok I
    Rozważanie biblijne

    Choć często skłonni jesteśmy uznawać prawo talionu (odwetu) za prawo bardzo surowe, to zapominamy o tym, że było ono doskonale sprawiedliwe: Oko za oko, ząb za ząb. Nic więcej ponad to, co wobec nas zawiniono. Jezus wzywa nas jednak do jeszcze większej sprawiedliwości. Patrząc po ludzku, wzywa nas do przegrania. Czym jest bowiem nadstawienie drugiego policzka czy oddanie komuś tego, co nam się zgodnie z prawem należy? On sam jednak, patrząc z naszej strony, przegrał. Zawisł na krzyżu, który był znakiem hańby, i na nim dokonał swojego życia. Bóg poddał się niesprawiedliwości, aby poprzez swoje cierpienie całkowicie ją zgładzić. Dobrowolnie przegrać może jedynie silniejszy. Jezus nie zaprasza nas do tego, abyśmy byli nieudacznikami, On zaprasza nas do tego, abyśmy doświadczyli w sobie zwycięstwa Jego krzyża.
  • 2017 grudzień: W szkole zawierzenia
    18 grudnia – poniedziałek
    Rozważanie biblijne

    Czasami Bóg wymaga od nas rzeczy wielkich, które wiążą się z ryzykiem utraty dobrego imienia u ludzi. Jego samego uznano przecież za szaleńca, dlaczego więc miałoby to być nam oszczędzone? Maryja zaryzykowała reputację, odpowiadając Bogu "tak". W tamtych czasach sytuacja i status panny z dzieckiem były dużo trudniejsze niż obecnie. Jak wielką miłością darzyć musiała Ona swojego Boga, że oddała Mu wszystko to, co miała, swoje dobre imię, a nawet życie. To dużo trudniejsze niż oddać coś materialnego. To wyraz pokory, która gotowa jest na największe poniżenie. Także św. Józef, który dzięki świadectwu anioła przyjmuje swoją małżonkę, może być dla nas przykładem pełnego zawierzenia Bogu, wbrew temu, co zapewne podpowiadał mu rozum. Józef poczynił krok wiary, choć zapewne nie był on dla niego łatwy. Spróbujmy dostrzec kryjące się za tekstem Ewangelii czysto ludzkie emocje i rozterki. Bohaterowie Ewangelii zapraszają nas do szkoły trudnego zawierzenia Bogu. Możliwe jest ono tylko wtedy, kiedy towarzyszy mu głęboka wiara w to, że Ten, który owego zawierzenia pragnie, nigdy nas nie zawiedzie.
  • 2017 kwiecień: Wyjść w drogę
    17 kwietnia – poniedziałek I tygodnia wielkanocnego
    Rozważanie biblijne

    Jesteśmy zaproszeni przez Jezusa do pójścia w kierunku Galilei. Każdy z nas ma swoją Galileę. Jest to miejsce, w którym możemy spotkać Zmartwychwstałego. Ale nie idźmy tam sami. Weźmy ze sobą naszych najbliższych i tych wszystkich, których Bóg stawia na naszej drodze. Wiara jest rzeczywistością wspólnotową. Jeśli spotkałeś w swoim życiu Jezusa, jesteś zaproszony do dzielenia się tym doświadczeniem z innymi ludźmi. Wyrażać się to będzie w słowach – będziesz o Jezusie opowiadał, a przede wszystkim w czynach. Będziesz starał się czynić jak najwięcej dobra, nie oczekując nic w zamian.

    Panie, Twoje zmartwychwstanie przemienia moje życie. Uwalnia mnie od grzechów przeciw Tobie i bliźnim. Chcę iść w kierunku Galilei. Pomóż mi wytrwać na tej drodze.
  • 2017 lipiec: Miecz Boga
    17 lipca – poniedziałek XV tygodnia zwykłego, rok I
    Rozważanie biblijne

    To, co mówi dziś Jezus: Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz, może nas przerażać. Okazuje się jednak, że w Piśmie Świętym wielokrotnie, gdy jest mowa o "słowie", używa się wyrazu "miecz". Jest nim przede wszystkim słowo Boże: Słowo Boże jest bowiem żywe i skuteczne, ostrzejsze od każdego obosiecznego miecza. Przenika ono aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, rozsądza myśli i zamiary serca (Hbr 4,12). Kiedy zatem Jezus mówi, że przyszedł przynieść miecz, oznacza to, że przyszedł przynieść Słowo Boże. Czasem będzie Ono dzieliło ludzi. Dlaczego? Ponieważ Słowo Boże będzie wymagało wiary, decyzji, radykalizmu chrześcijańskiego. Ono będzie rozdzielało dobro od zła jak miecz, będzie oddzielało to, co jest Boże, od tego, co Boże nie jest. Wybierajmy to, co święte, wybierajmy miecz Boga, który jasno pokazuje nam, co jest prawdziwie piękne, co jest warte naszego życia.
  • 2017 listopad: Gdy się modlisz, krzycz na całe serce
    20 listopada – poniedziałek XXXIII tygodnia zwykłego, rok I
    Rozważanie biblijne

    Wielu z nas skarży się, że nasza modlitwa nie przynosi rezultatu, że odnosimy wrażenie, jakbyśmy mówili do ściany. Prosimy, a nie dostajemy tego. Tymczasem żebrak z dzisiejszej Ewangelii, kiedy zorientował się, że nie jest słyszany, że nie ma odzewu, wołał jeszcze głośniej. Nie ustawał i postanowił, że jego modlitwa będzie głośniejsza, bardziej intensywna, że nie pozwoli, aby ta chwila jego życia umknęła. Nie pozwoli, żeby Jezus odszedł, skoro jest tak blisko. I to jest wielka nauka dla nas. Jeśli czujesz, że Twoja modlitwa jest słaba i nie działa, to wołaj głośniej. Wołaj tak głośno, aż usłyszy.
  • 2017 luty: Słuchać i być posłusznym
    20 lutego – poniedziałek VII tygodnia zwykłego, Rok I
    Rozważanie biblijne

    Wiele wskazuje na to, że uczniowie Jezusa nie mogli wypędzić złego ducha z owego chłopca nie z powodu własnego niedowiarstwa, ale z powodu niedowiarstwa ojca i tłumu, który sekundował ojcu. Aby Bóg mógł działać skutecznie w naszym życiu, potrzebuje naszej wiary, rozumianej jako uznanie władzy Boga nad światem (także nad sobą).

    Problem w tym, że oczekujemy od Boga działania, ale nie chcemy, by miał władzę. "Boże, pomóż, ale nie ingeruj w moje postępowanie, nie przeszkadzaj mi postępować po swojemu" - mówimy. Taka postawa, to postawa niedowiarstwa. Jeśli naprawdę wierzymy w Boga, to po prostu wiemy, że najlepiej służy nam słuchanie Go (słuchanie i bycie posłusznym).
  • 2017 maj: Miłowanie
    15 maja – poniedziałek V tygodnia wielkanocnego
    Rozważanie biblijne

    Miłość nie wyraża się samymi tylko deklaracjami. Wszyscy doskonale o tym wiemy. Nikt z nas nie chciałby być kochany tylko w teorii. Dlatego nie powinniśmy się dziwić słowom Jezusa: „Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje”.

    Dalej Jezus mówi: „Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie”. Nie oznacza to, że miłość Boga uwarunkowana jest naszą miłością, gdyż Bóg udowodnił, że nas kocha zanim zdążyliśmy cokolwiek zrobić dla Niego. Tymi słowami Jezus chce nam uświadomić, że miłość wtedy jest pełna (spełniona), gdy jest wzajemna. Bez wzajemności miłość nie może „rozkwitnąć”, nie może zrobić dla ukochanej osoby wszystkiego, co by chciała. Kto zachowuje przykazania Boże, ułatwia Bogu działanie – dawanie się mu.
  • 2017 marzec: Postawa Józefa
    20 marca – Uroczystość Św. Józefa Oblubieńca NMP
    Rozważanie biblijne

    Sprawiedliwość Józefa polegała na stałym rozważaniu słowa Bożego i życiu nim na co dzień. Jego postawa jest więc bardzo bliska postawie Maryi. Ta duchowa łączność pozwala mu zrozumieć więcej niż jedynie ich więzy małżeńskie. Józef potrafił przezwyciężyć ludzkie trudności. Dlatego z wiarą i miłością przyjął Maryję oraz Tego, który począł się w Niej za sprawą Ducha Świętego. Józef milczy, ale jego obecność w tym wydarzeniu jest niezwykle ważna. Jako syn Dawida jest spadkobiercą obietnic danych temu królowi, łącznie z obietnicą wiecznego panowania na tronie. Józefowe fiat objawiło sprawiedliwość Boga wyrażoną w już spełnionym znaku Dziewicy i Jej Syna. To On obwieszcza całemu światu, że Bóg jest z nami.
  • 2017 październik: Twórca jedności
    16 października – poniedziałek XXVIII tygodnia zwykłego, rok I
    Rozważanie biblijne

    Jezus mówi o sobie, że jest kimś więcej niż Salomon. Najlepiej znana opowieść z życia Salomona, to opowieść o tym, jak dwie kobiety przybyły do niego, aby rozsądził, która z nich jest matką dziecka. I Salomon postanowił, że dziecko trzeba rozpołowić, pozwalając w ten sposób, aby wyszło na jaw, która z kobiet jest prawdziwą matką. Jezus jest kimś więcej niż Salomon, robi dokładnie odwrotnie. Nie czyni człowieka rozpołowionym między życiem a śmiercią, między Bogiem a światem, między swoimi grzesznymi pragnieniami a pragnieniami związanymi z Bogiem. Jezus przybywa, żeby zjednoczyć ludzkość, zintegrować człowieka wewnętrznie, sprawić, by w człowieku na nowo pojawiło się dziecięctwo Boże. Wszystko, co wyszło od Boga i w Bogu ma swoje odkupienie, ma być ukierunkowane na Boga. Bóg jednoczy w duszy, umyśle człowieka i to jest w Jezusie takie piękne, że On czyni nasze życie jednością, pielgrzymką w jednym kierunku, nawet gdy czujemy się rozpołowieni w naszym życiu, to w Jezusie odnajdujemy harmonię i pokój.

Strona 1 z 6