Dzieło Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa

W Wigilię Święta Bożego Miłosierdzia członkowie Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa przybyli do diecezjalnego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Jest to doroczny Dzień Skupienia tej wspólnoty połączony z udziałem w Nowennie przed Świętem Miłosierdzia Bożego. Zebranych powitał ks. prał. Stanisław Tabaka. Przypomniał, że każdy, kto podejmuje się nieustannej modlitwy, staje się uczniem Jezusa. Na zakończenie, podziękował także Bp. Jerzemu Mazurowi za dopełnienie nazwy wspólnoty o Uczniów Jezusa. „To dopełnienie wyznacza nam kierunek działania. Mamy stawać się uczniami Jezusa poprzez naśladowanie Jego w modlitwie i czynieniu dobra” – mówił ks. Tabaka.

Staraniem proboszcza i kustosza Sanktuarium, Ks. prał. Mieczysława Brzóski oraz parafian to miejsce z każdym rokiem pięknieje. Prawdy wiary zawarte w malowidłach ołtarza głównego oraz w ołtarzach bocznych mogą przyczyniać się do refleksji nad wiarą. Kustosz Sanktuarium zachęcał do czerpania z obfitości miłosierdzia Bożego, do częstszego pielgrzymowania, aby spotykać się z miłującym spojrzeniem Jezusa Miłosiernego.

20120512_Kongres_1

20120512_Kongres_6

20120512_Kongres_5

Kongres Ruchów i Stowarzyszeń 12 maja 2012 r.

Prezentacja Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa w par. pw. Opatrzności Bożej w Ełku

Dzieło Nieustannej Nowenny jest jedną z najmłodszych wspólnot naszej diecezji. Jest modlitewnym ruchem religijnym, który zaistniał i działa w ramach diecezji ełckiej. Jego początki dotyczą pewnego wydarzenia z września 2002 r. W pierwszych dniach tego miesiąca miało miejsce spotkanie Wspólnot Katolickich z terenu diecezji ełckiej pod patronatem ówczesnego Ks. Biskupa Edwarda Samsela. W charakterze gościa brał udział Ks. Bp. Bronisław Dembowski, który w swoim słowie powiedział: Wspólnoty są po to, aby wspierały swego Pasterza. To zdanie stało się 'iskrą', która padła na podatny grunt - serce Danuty Bąk.

7 grudnia Roku Pańskiego 2011 Pan życia i śmierci powołał do wieczności księdza infułata dra Włodzimierza Wincentego Wielgata, emerytowanego kapłana diecezji ełckiej, kanonika zasłużonego Ełckiej Kapituły Katedralnej, protonotariusza, diecezjalnego egzorcystę, współzałożyciela i duchowego opiekuna Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa. Ks. infułat Włodzimierz Wielgat przeżył 84 lata, w tym 57 jako kapłan. Zmarł po ciężkiej chorobie w swoim mieszkaniu w Ełku, zaopatrzony sakramentami.

Ks. Włodzimierz Wincenty Wielgat przyszedł na świat 5 kwietnia 1927 r. w rodzinie rolniczej Józefa i Marianny z d. Bieniewskiej w Brzozówce, w par. pw. Podwyższenia Krzyża Św. w Bargłowie, w powiecie augustowskim. Dzieciństwo spędził w domu rodzinnym. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Bargłowie. Po wojnie, w 1945 r., kontynuował naukę w Gimnazjum Państwowym w Augustowie. Po ukończeniu czwartej klasy gimnazjalnej, w roku 1947, złożył podanie do Seminarium Duchownego w Lublinie. Został do niego przyjęty, a jednocześnie uczęszczał do liceum dla dorosłych, w którym 17 lutego 1949 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. Z powodu złego stanu zdrowia i niesprzyjających warunków klimatycznych był zmuszony przerwać studia seminaryjne w Lublinie na wiosnę 1949 r. i powrócić do rodzinnej diecezji łomżyńskiej. W czerwcu 1949 r. złożył dokumenty do Seminarium Duchownego w Łomży, do którego został przyjęty. 5 września 1954 r. otrzymał z rąk biskupa łomżyńskiego Czesława Falkowskiego święcenia kapłańskie.

Po święceniach pracował jako wikariusz w parafiach: w Jabłoni Kościelnej (1954?1956), Kobylinie (1956?1957), Miastkowie (1957?1958), Trójcy Przenajświętszej w Zambrowie (1958?1960), Nowogrodzie (1960?1961), Kolnie (1961?1963) i Czyżewie (1963?1964). W 1964 r. rozpoczął studia z zakresu teologii moralnej na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Ukończył je ze stopniem magistra 27 czerwca 1969 r. W 1970 r. rozpoczął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym w Łomży, najpierw jako ojciec duchowny i wykładowca teologii moralnej. Był też spowiednikiem sióstr benedyktynek w Łomży. Kontynuował studia doktoranckie z zakresu teologii moralnej na ATK w Warszawie. 14 września 1974 r. został mianowany p.o. rektora WSD w Łomży, a 20 czerwca 1975 r. ? rektorem (do 1982 r.) W latach 1976?1985 był egzaminatorem posynodalnym. Studia doktoranckie ukończył 18 grudnia 1985 r., uzyskując tytuł doktora teologii. Otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Łomżyńskiej (1973 r.), a następnie kanonika gremialnego tejże Kapituły (1980 r.) Z chwilą powstania diecezji ełckiej poprosił o ekskardynację i z dniem 15 kwietnia 1992 r. przeniósł się do nowej diecezji, zamieszkując w Ełku.

Uczestniczył w organizacji struktur nowo powstałej diecezji, w pracach I Synodu Diecezji Ełckiej, w przygotowaniu wizyty apostolskiej Jana Pawła II w Ełku i na Wigrach w 1999 r. Pełnił następujące funkcje: p.o. rektora WSD w Ełku (1992?1993), ojca duchownego kapłanów diecezji, dyrektora Unii Apostolskiej Kleru, wikariusza generalnego (1995?2002), wykładowcy teologii moralnej, teorii i praktyki spowiedzi w WSD w Ełku (1992?2002) i w Diecezjalnym Kolegium Teologicznym w Ełku, spowiednika seminaryjnego, diecezjalnego egzorcysty, moderatora Formacji Permanentnej Księży Diecezji Ełckiej, cenzora publikacji religijnych, członka Zespołu Doradczego Biskupa Ełckiego ds. Personalnych, członka Kolegium Konsulatorów, członka Rady Kapłańskiej, przewodniczącego Rady ds. Ekonomicznych, Diecezjalnego Duszpasterza Chorych, konsultanta ds. duszpasterskich przy biskupie ełckim, kapelana sióstr karmelitanek bosych w Ełku, opiekuna duchowego Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa.

Jego zainteresowania naukowe i duszpasterskie koncentrowały się wokół teologii moralnej, duchowości i biblistyki. W 1993 r. uhonorowany tytułem prałata honorowego Jego Świątobliwości, a w 1997 r. ? protonotariusza (infułata).

Był bardzo cenionym i szanowanym kapłanem, związanym z kształceniem kapłanów, pracą w kurii i prowadzeniem różnych form duszpasterstwa modlitewnego. Wykształcił i wychował wiele pokoleń kapłanów, zarówno w Łomży jak i w Ełku. Był wymagającym wykładowcą. Będzie pamiętany także z racji na anegdoty, którymi przeplatał wykłady. Charakteryzował się głęboką wiarą i umiłowaniem modlitwy.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kilku miejscach. Najpierw trumna z ciałem zmarłego była wystawiona w kaplicy pogrzebowej w Augustowie. Tam też w bazylice mniejszej została odprawiona pierwsza Msza św. pogrzebowa. Następnie odprawiono Mszę św. w rodzinnej parafii ? w Bargłowie Kościelnym, a później Eucharystię z nieszporami żałobnymi w ełckiej katedrze. Główne uroczystości pogrzebowe odbyły się 10 grudnia w katedrze w Ełku pod przewodnictwem biskupa ełckiego Jerzego Mazura. Homilię wygłosił abp Wojciech Ziemba. Trumna z ciałem śp. ks. Włodzimierza Wielgata spoczęła w krypcie kapłańskiej na cmentarzu komunalnym w Ełku.

Ks. Antoni Skowroński