Dzieło Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa

W sobotę 30 listopada b.r., Dzieło Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa rozpoczyna 12 rok trwania w modlitewnym czuwaniu.

Poważne racje postulują, aby tym razem Inauguracja odbyła się w sześciu miejscach:
 – Giżycko – par. pw. Św. Kazimierza o godz. 10.30
 – Ełk – par. pw. Św. Wojciecha Bp. i Męczennika o godz. 14.00
oraz w sobotę, 7 grudnia:
 – Augustów – w bazylice p.w. Najśw. Serca Pana Jezusa.10.00
 – Olecko – par. pw. Podwyższenia Krzyża o godz. 10.00
 – Pisz - par. pw. Matki Bożej Miłosierdzia Ostrobramskiej o godz. 14.00
 – Suwałki - par. pw. Św. Aleksandra o godz. 14.00.

W sobotę 21 września rozpoczęła się pielgrzymka Wizerunku Pani Jasnogórskiej po diecezji ełckiej. Uroczystość powitania Matki Bożej miała miejsce w Suwałkach na skrzyżowaniu ulic, gdzie bp Józef Szamocki, Biskup Pomocniczy diecezji toruński dokonał przekazania obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej diecezji ełckiej. Znakiem przyjęcia, był pocałunek złożony przez bp. Jerzego Mazura oraz bp. Romualda Kamińskiego. W procesji wizerunek Najświętszej Panny, został przeniesiony na plac koncelebry przygotowany obok konkatedry pw. św. Aleksandra. Suwalczanie rozpoczęli modlitewny czas spotkania z Matką Bożą w diecezji ełckiej.

Nasz duchowy Ojciec i współzałożyciel Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa odszedł do „Domu Pana” 7 grudnia 2011 r. Wielu z nas nosi w sercu zapisane swoje osobiste spotkania z Ks. Infułatem. Podczas Mszy św. pogrzebowej ks. Antoni Skowroński, ówczesny Kanclerz Kurii w Ełku, charakteryzując Zmarłego mówił: z wymagającego wykładowcy i rektora seminarium ks. Włodzimierz stawał się dobrotliwym i pogodnym starszym kapłanem.(..) Dzisiaj my kapłani wspominamy sytuacje i relacje, które nas łączyły z infułatem. Dla wielu z nas był wychowawcą, profesorem, rektorem. Był ojcem duchownym, współpracownikiem biskupów najpierw w Łomży, a później tu w Ełku – gdzie od początku zaangażował się w budowę nowych struktur diecezjalnych. (...) Pamiętam jak będąc na drugim roku w seminarium poszedłem do niego jako rektora, aby się zwolnić na wyjazd do domu, bo potrzebne były pieniądze na sutannę, którą alumni na drugim roku przed obłóczynami szyją. To była taka oficjalna argumentacja. Nieoficjalnie to wiadomo – kleryk chce wykorzystać każdą okazję, żeby urwać się z Seminarium. Ile trzeba? – usłyszałem. Pojechałem już! – pomyślałem w duchu. Jednak po szczerej rozmowie pozwolił mi ksiądz pojechać do domu.