Duch Święty tym potężniej zaznaczy swe działanie w dziejach świata im częściej, goręcej i bardziej publicznie będzie wzywany.
św. Arnold Janssen

Dzieło Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa

W każdej ludzkiej czynności ważna rolę odgrywa cel, dla którego podejmuje się jakieś działanie. Celem tym jest dobro poznane rozumem. do jego osiągnięcia jest potrzebna stanowcza wola, czyli pragnienie posiadania dobra. Temu właśnie służy intencja. W obecnej refleksji rozpatrzymy: 1) Czym jest intencja? i 2) Jakie znaczenie posiada ona w modlitwie?

Co do 1). W języku potocznym przez intencję rozumie się cel, który pragnie się zdobyć. Np. proszę kapłana, by odprawił Mszę św. o zdrowie. Moim pragnieniem jest osiągnięcie zdrowia. To właśnie zdrowie uważam za intencję. Tymczasem w ścisłym znaczeniu intencja jest czymś innym. Ks. W. Granat w dziele p.t. Sakramenty święte (Część I., s. 69) podaje następujące pojęcie intencji: Jest to akt woli skierowującej działania do jakiegoś celu uprzednio poznanego przez rozum.

To określenie może wydawać się zbyt trudne, a jednak w samej rzeczy można je łatwo zrozumieć. Cel, jak już wcześniej wspomniałem, oznacza właśnie dobro, które chcemy osiągnąć. Poznajemy je rozumem sami lub ktoś nam je proponuje i uznajemy je za godne zdobycia. Teraz musi zadziałać wola, czyli decyzja zdobycia tego dobra. Ten właśnie akt woli nazywa się intencją.

Intencja zatem jest aktem wewnętrznym, decyzją człowieka. Jest to duchowe poruszenie, które skłania do działania, żeby osiągnąć poznane dobro.

Co do 2). W odniesieniu do modlitwy intencję można określić jako akt woli, która skłania człowieka do rozmowy z Bogiem, by uzyskać upragnione dobro.

Intencja odgrywa w modlitwie bardzo ważną rolę. Ona decyduje, czy wymawiane słowa mają charakter modlitwy, czy nie. Np. ktoś recytuje tekst modlitwy Ojcze nasz, lecz celem wypowiadanych słów jest nauka poprawnego wymawiania tekstu. Taka recytacja nie będzie modlitwą. Także ten, kto bezmyślnie wypowiada jakąś modlitewną formułę lub czyni to dla żartu, nie tylko się nie modli, lecz może nawet ubliżać Panu Bogu.

Pragnienie rozmowy z Panem Bogiem, czyli intencja modlenia się, może mieć różny cel, np. uproszenie łaski nawrócenia, dobrej śmierci, wierności w powołaniu itp. Popularnie te różne cele nazywamy intencjami. Nie jest to wprawdzie prawidłowy sposób wyrażania się, lecz jest on dla wszystkich zrozumiały. W podtekście tego wyrażania się znajduje się jednak to, co jest istotne: akt woli rozmowy z Panem Bogiem. Na zakończenie tej refleksji warto podkreślić, że w każdej modlitwie zasadniczym aktem woli, czyli intencją, powinno być uwielbienie Pana Boga.

Ks. W. Wielgat.

Myśli wybrane

Gdyby moje serce od zarania nie wznosiło się ku Bogu, gdyby u progu życia świat się do mnie uśmiechnął, co stałoby się ze mną?...
św. Teresa od Dzieciątka Jezus

Z galerii