21 stycznia – poniedziałek II tygodnia zwykłego, Rok I
Słowo Boga potrafi zaskakiwać, bo nasz Bóg jest Bogiem niespodzianek.
Przychodzi i czyni wszystko nowe. Dlatego Ewangelia zawsze jest nowością. Wobec tej nowości potrzeba mojej postawy otwartości i posłuszeństwa. Choćby po to, aby odkrywać prawdziwą wartość postu. Post sam w sobie nie ma wartości. Aby odnaleźć sens postu, najpierw trzeba się zapytać o relację z Bogiem. Jeśli jest to tylko strach przed Jego gniewem wobec moich słabości, wówczas post będzie tylko przyszywaniem nowej łaty do starego sposobu myślenia. Jeśli jednak odkryję, że jest to relacja miłości oblubieńczej, że Jezus jest moim jedynym wybranym, a ja dla Niego kimś umiłowanym, wówczas post będzie znakiem takiej relacji. Będzie rezygnacją z czegoś dla Miłości, która na krzyżu oddała dla mnie wszystko.
Jezu, Ty jesteś oblubieńcem, który umiłował mnie pełną miłością. Daj mi łaskę postu, który w moim sercu uczyni więcej miejsca dla Ciebie.