19 lutego – poniedziałek I tygodnia Wielkiego Postu
Aby rozpoznać, kto jest naszym bliźnim, wpierw trzeba samemu się nim stać. Zatrzymać się, zbliżyć do tego, kto jest w potrzebie, zatroszczyć o niego. Kto zamyka swoje serce na potrzeby bliźniego, kto idzie przez życie, odwracając głowę w drugą stronę, udając, że nie dostrzega głodnych, spragnionych, samotnych, zniewolonych, cierpiących, ten tak naprawdę degraduje się w swym człowieczeństwie. Staje się biednym, coraz bardziej smutnym i zalęknionym egocentrykiem. Decyzja, by spojrzeć w twarz drugiego człowieka, to decyzja na własne nawrócenie. To wyjście poza siebie i zrobienie w swoim sercu miejsca dla kogoś jeszcze.
Jezu cichy i pokornego serca, uczyń moje serce otwarte dla Ciebie. Tak często przychodzisz do mnie, mając twarz kogoś, kto potrzebuje pomocy. Wyrwij mnie z ciasnoty egocentryzmu, chciwości i małoduszności.