list pasterski

• List pasterski Biskupa Ełckiego przed I Kongresem Różańcowym Diecezji Ełckiej

  1.W tę V niedzielę wielkanocną zwracam się do was drodzy diecezjanie ze słowem pasterskim, słowem miłości, radości, nadziei, pokoju i zachęty do trwania w jubileuszowym dziękczynieniu za 30 lat diecezji ełckiej. Niech świętowanie tego jubileuszu uświadomi nam jeszcze bardziej, że wszystko jest łaską pochodzącą od Boga, dlatego wyrażajmy Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu wdzięczność za wszystko, czego udało się dokonać przez te trzydzieści lat istnienia diecezji. Czyńmy to także słowami dzisiejszego Psalmu: „Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę”. Dziękujmy Bogu i ludziom, gdyż to jest zasadniczy warunek, by „nie gasić ducha”.

• List pasterski Episkopatu Polski z okazji Nadzwyczajnego Miesiąca Misyjnego

  OCHRZCZENI I POSŁANI. KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA Z MISJĄ W ŚWIECIE

  Umiłowani Siostry i Bracia!

  W odczytanym przed chwilą fragmencie pierwszego Listu do Tymoteusza, św. Paweł Apostoł przypomina: Bóg, który kocha każdego człowieka bez wyjątku, „pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1 Tm 2,4). Ta właśnie świadomość towarzyszyła wspólnocie Kościoła, który począwszy od dnia Pięćdziesiątnicy, prowadzony przez Ducha Świętego rozpoczął działalność misyjną.

• List Prefekta Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów

  Z RADOŚCIĄ POWRÓĆMY DO EUCHARYSTII

  Pandemia wywołana wirusem COVID-19 nie tylko zakłóciła dynamikę życia społecznego, rodzinnego, gospodarczego, oświatowego i zawodowego, ale też zaburzyła życie wspólnoty chrześcijańskiej, włącznie z jego wymiarem liturgicznym. Aby uniemożliwić przenoszenie wirusa, konieczne było wprowadzenie sztywnego dystansu społecznego, co miało następstwa dla pewnej zasadniczej cechy życia chrześcijańskiego: „Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20); „Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. Wszyscy, co uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne (Dz 2,42-44).